در این پروژه زمینی در ناحیه متل قو و نزدیک به جنگل ها و دامنه های جنوبی ساحل خزر هستیم . سکونت موقت یا همان ویلاگونه بسیار پرمخاطب رشد ساخت ساخت و ساز در این منطقه از ایران است و از این رو اهمیت به تفکر تحلیلی به آن برای ایجاد تمایز با بستری که دائما مشغول بازتولید خود است بسیار حائز اهمیت می باشد. در این ویلا برنامه ای با انباشت و پررنگ کردن نقش خود عاملیت پله را از اتصال دهنده سطوح به تقسیم کننده فضا و تعریف خود را ایجاد کرده است و با حضور در بطن برنامه از به حاشیه رانده شدن خود جلوگیری می کند. این پروژه در جست و جوی دیدن و دیده نشدن دائما در خود تغییر ایجاد می کند و از لحاظ فرمی به گونه ای ایستایی در نگاه را پس می زند و آنچنان که پنجره عقبی هیچکاک این روایت را انجام می ذهد او خود را در این وادی می یابد ، دیدن و دیده نشدن این پروژه با محوریت ارتباطی عمودی که از حیاط شروع می شود و تا بام ساختمان می رود آغاز می شود ، در این میان تمتمی فضاهای مورد نیاز سفارش دهنده محترم جای گرفته است و در دو عرصه خصوصی و عمومی جای گرفته است ، اتاق خدمتکار ،رخت شویخانه،آشپزخانه و هال عمومی و نیمه خصوصی در همان همکف جای گرفته اند حال آنکه فضای نهارخوری خود را در ارتفاع متفاوتی می یابد و نشیمن ها و تراس های خصوصی در طبقه بالا قرار میگیرند. یک خواب_سوییت کامل در همکف قرار گرفته و سه خواب مستر هم در طبقه بالا و هر سه دارای تراس هستند. پله ای کهاز حیاط آغاز شده در میانه راه به این فضاها می پیونددو با گذر از آنها وارد فضای بامی می شود که از نشیمن _آتشدان تا فضای گردهمایی ،باربیکیو و نهارخوری را شامل می شود. در این پروژه ما به دنبال تجربه ای منحصر به فرد چه از لحاظ فضایی و چه از لحاظ برنامه برای سفارش دهنده محترم بودیم.