مسئله ی سکونت همواره موضوعی چالش برانگیز و نقطه ی نخستسن شروع مناقشات فضایی از چتلهبوک تا مارسی کوربو بوده است. چگونگی سازماندهی فضاهای خصوصی ، نیمه خصوصی ، نیمه عمومی وعمومی فضای زیست مسئله ای آسان و واضح و شکل گیری اش همواره پیچیده بوده است. مسئله ی شهر نخستین استیلای خود را در سکونت یافت می کند حال آنکه امروزه نیز مهمترین چالش برنامه ریزان شهری و طراحان آن تعریف گونه رابطه فضاهای جانبی شهری با سکونت در آن شهر است. در شمال کشور ما به دلیل رشد اقتصادی و سرازیر شدن سرمایه در این ناحیه تولید فضاهای سکونت تفریحی یا همان که ما آن را ویلا می شناسیم رشد چشم گیری داشته است. تفاوت ها در عین شباهت ها روز به روز در حال نمو هستند. در سال های اخیر به دلیل ارزشمند شدن زمین بلندمرتبه سازی نیز برای سرمایه گذاران بزرگتر موضوعی بسیار جذاب بوده است . حال شاید مسئله اصلی این باشد که چگونه می توان سکونت در این ساختار نو در این منطقه را با تجربه زیست ویلایی و در عین حال مسئله مهم اقلیم و سعی در پایدار کردن بناها که در جهان از دهه نود آغاز شد ، تعریف کرد پروژه ی ما این مسائل را به گونه ای همزمان مورد بررسی قرار می دهد. تمایز این گونه از زیست با نمونه های اطراف خود در چیست و چگونه می تواند با بررسی مسائل اصلی آنچه سفارش دهنده به در نظر می گیرد را به ایشان ارائه دهد. برای شروع ما شاخص سورپرایز نام ساختار سازماندهی فضایی معمول یک برج مسکونی را در هم میریزیم و در بازتعریف این شکل از زیست، گونه جدیدی از سازماندهی را به این دیاگرام معمول اضافه میکنیم. محل مناقشات فضایی همواره در فضاهای نیمه خصوصی-نیمه عمومی قابلیت شکل گیری های جدیدی را به پروژه اضافه می کند، در این سازماندهی فضاهای عمومی به سمت نیمه عمومی شدن و فضاهای خصوصی به سمت نیمه خصوصی شدن حرکت می کنندتا رابطه میان صاحب خانه ها را در وضعیت جدیدی قرار دهند.