لِـنچی
لنچی (Lenchi ): حلقه کردن دو پا به دور چیزی چیزی را با دو پا گرفتن در گویش جنوبی
ایده زیست اجتماعی همواره یکی از چالش های معماری مدرن بوده است، تمرین فکر کردن به گونه های مختلفی از زیستن در مقیاس بزرگ و در کنار یکدیگر. لنچی تلاشی است برای شکل دادن به وضعیتی متفاوت برای زیست جمعی در جزیره ابوموسی، جزیره با تاریخی پر از از دست دادن و به دست آوردن همراه بوده و لنچی تلاشی است برای آشتی بین تفاوت ها در جزیره، جایی که زیستن متصل جزایر جنوبی یکپارچگی هویتی می آفریند و به تمام ساکنین فرصتی برابر از کیفیت زیستن را ارائه می کند. حلقه کردن دوپا دور یک چیز همان حسی است که ما به جزایر ایرانمان داریم و این خانه ها به دور حیاط هایشان دارند. الگوی دوار و شش ضلعی ما را به یک ترکیب بندی متفاوت رساند و همزمان شکلی از همسایگی هندسی را برای ما فراهم کرد.
خانه ها با دو پوسته شدن خود حیاط هایی با دمای مطبوع و محرمیت مناسب را به وجود آوردند و بخشی از زندگی در بستر جزیره را به طبقات کشاندند. فضا های سبز همگی با پوششی از جنس جزیره و نیاز نه چندان زیاد به آب شکل گرفتند و بام ها به فعالیت های زنان و خانواده اختصاص یافت. ترکیبی از پنل های خورشیدی و جعبه های کاشت گیاه پروژه را از لحاظ برق مصرفی درون واحد ها نسبت به استفاده از شبکه برق جزیره بی نیاز کرد و کشاورزی و کاشت محصولات مورد نیاز خانوار ها را در سقف ممکن کرده است. سقف ها همواره نقش پررنگی در زیست شبانه شهر های جنوبی و حاشیه خلیج فارس و جزایر آن دارند از این رو فعال کردن سقف های پروژه برای تج ربه زیست فرهنگی مردم حائز اهمیت بود. مصالح اصلی پروژه آجر است، استفاده هرچه کمتر از بتن حتی به عنوان جداکننده لکه کربنی پروژه ای در این مقیاس در جزیره را کمرنگ تر می کند و تامین انرژی با توجه به قابلیت مطلوب استفاده از پنل خورشیدی مساله ی زیست محیطی جزیره را کمتر تحت تاثیر قرار می دهد.
پیلوتی ها و فضای خالی میان واحد ها که توسط پله ها جدا شده اند امکان سیرکولاسیون هوا و خنک کردن و دور کردن رطوبت از جداره ها را ممکن کرده است. ۵ حیاط مختلف پروژه به ۵ تمرکز فضایی متفاوت اختصاص یافته اند و این امکان را می دهند که ساکنین به نسبت سن و علایق خود فضای شهرک را از آن خود کنند و به گونه های مختلفی از زیستن امکان رشد می دهد. واحد ها در همسایگی هایی در نسبت با هم و با ساختمان های دیگر قرار دارند، هر ساختمان ا ز ۳ تا ۴ واحد تشکیل شده است که حول یک حیاط مشترک شکل می گیرند و حیاط ها باهم گونه ای از ارتباط پیوسته را دارند. حاشیه ی پیلوتی ها به خرده فروشی ها و ریز فضاهایی اختصاص دارد که با شهر کار می کنند و امکان تنوع فضایی و تکثیر فضا های آی نده را بر اساس نیاز به مجموعه می دهد.
سیستم تهویه VRF است و به صورت زون بندی است، از حیاط های فرعی مثلثی به واحد ها متصل می شود و باعث کمبود سر و صدا در پروژه می گردد چرا که با لایه ای از فضای سبز احاطه شده است. در این پروژه، یک سیستم تصفیه فاضلاب غیرمتمرکز با تالاب مصنوعی زیرسطحی ( Subsurface Flow Wetland – SSF ) به عنوان راهکاری مناسب انتخاب شده است. این سیستم با هدف تصفیه بهینه فاضلاب، کاهش آلودگی های زیست محیطی، حداقل مصرف انرژی و با زیافت آب تصفی هشده برای مصارف غیرشرب طراحی شده است. لنچی در خاک گم می شود و خودش را دوباره پیدا می کند.