مساله در طراحی این شهرک ماهیتی بود که توسط سفارش دهنده نیز بسیار مورد تاکید بود و ما را از ابتدا بر آن داشت که علاوه برتعریف ساختاری که از مطالعات به دست آوردیم به یک ماهیت فرمال هم فکر کنیم و اینکه در واقع چه ماهیتی می تواند ما را به
خواسته تئوریکمان نزدیکتر کند. از این رو مساله سطح به جای حجم و برخورد سطوح به جای احجام مورد توجه ما قرار گرفت. سطوح و ارتباطات آن ها با هم یک وضعیت بینابینی را بین آنچه لوس در رام پلان پیشنهاد می کرد و تاکیدی که او بر امکانات دید و منظر از داخل به فضای داخل و در عین حال از کمکی که پلان آزاد کوربوزیه به فضا به عنوان عنصر مستقل از سازه می دهد و این آزادی سطوح با آن برداشت سوژه به عنوان ابژه در فضا می تواند از لحاظ فرم نیز استنباطی آلترناتیو را پیشنهاد دهد. این ماهیت در شکل گیری فرم ویلاها نیز تاثیرگذار است. این که وی ها چگونه می توانند با آزادی سطوح خود از سازه رها شوند و به ارتباط بین سطوح خود فکر کنند و نسبتی با فضای عمومی داشته باشند مورد بحث بوده است. وی ها به عنوان یک وجه تمایز احجامی را در خود خواهند داشت که به یک وضعیت پارادوکسیکال در این شهرک پاسخ می دهند. این که لزوما هندسه کار تزینی نمی تواند خود را بر تمام برنامه ها منطبق کند و می تواند یک شکاف را در ایده کلی ایجاد کند که در عین حال ماهیت منحصر به فرد را به درون ویلا ها اشاعه دهد. از این رو ما تصمیم گرفتیم با آجری کردن احجام آنها را به عنوان پارادوکسی درون ایده مطرح کنیم و از بار ایدئولوژیک یک طرز فکر بکاهیم، شاید با کل دیدگاهمان شوخی کنیم چرا که خلاقیت در تغییر موضع پس از موضع گیری به وجود می آید. کف برای ما تمرینی است که آنرا در پروژه های گوناگون پیش می بریم و امروز به آن در شکل کف به مثابه یک شهرک مسکونی پاسخ دادیم.